W dniu 27 marca 2008 r. Amerykanin Charles Clark wystawił na aukcji internetowej prawa do korzystania z domeny internetowej „pizza.com”, za cenę 100 dolarów, przy cenie minimalnej ustalonej na poziomie 2 milionów dolarów. Osiągnięcie tej kwoty zajęło jedynie 2 dni. Prowadzona przez Sedo.com aukcja zakończyła się 3 kwietnia 2008 r. Domenę sprzedano za 2.6 miliona dolarów.

Charles Clark, 43-letni mieszkaniec stanu Maryland zarejestrował domenę pizza.com w 1994 r., w celu zdobycia kontraktu z przedsiębiorcami z branży włoskiej kuchni dla swojej internetowej firmy konsultingowej. Pomimo, że do kontraktu nigdy nie doszło, zachował własność domeny. Tym samym wydatek 20 dolarów za rejestrację domeny i roczny abonament w tej samej wysokości okazały się niezwykle trafną inwestycją
Clark nie rozwijał pod tą domeną żadnej witryny, zamieniając ją w parking reklam i dochodowy katalog stron związanych z pizzą. Sprzedaż powierzchni reklamowej przynosiła pięć tysięcy dolarów, co pokrywało koszt utrzymania domeny i generowanego ruchu sieciowego.
Mimo tych zysków Clark wystawił domenę na sprzedaż. Zachęcił go do tego przypadek adresu internetowego vodka.com, który rosyjski eksporter wódki kupił w 2006 roku za 3 miliony dolarów. Rekord należy obecnie do domeny Business.com, gdzie transakcja kupna dotyczyła przedsiębiorstwa Business.com Inc., udostępniającego pod adresem Business.com katalog i wyszukiwarkę firm, a także będącego właścicielem wartościowej domeny - work.com. Domeny a także spółkę zakupiła korporacja R.H. Donnelley płacąc na aukcji kwotę 345 mln dolarów.
Rejestrowanie adresów domen zawierających w nazwie popularne słowa w celu ich późniejszej odsprzedaży jest obecnie powszechnie stosowanym sposobem zarobku. Pierwotna rejestracja domeny, której nazwa ma charakter opisowy (tzw. generyczny) jak np. pizza.com lub sport.com jest znakomitą inwestycją. Według powszechnie obowiązujących reguł prawnych słowa opisowe nie mogą być bowiem rejestrowane jako znaki towarowe w odniesieniu do towarów lub usług które bezpośrednio opisują (np. słowo „pizza” nie może być zarejestrowane jako znak towarowy w odniesieniu do pizzy). Ryzyko utraty praw do domeny zawierającej popularne słowo opisowe wskutek procesu sądowego wytoczonego przez podmiot uprawniony ze znaku towarowego identycznego lub podobnego do nazwy tej domeny jest zatem znacznie niższe, niż w przypadku domeny zawierającej nazwę znanej firmy/produktu (np. tchibo.com, adidas.com).
W przypadku, gdy nabyta w celu odsprzedaży nazwa domeny jest identyczna lub podobna do znanego lub zarejestrowanego znaku towarowego, działanie takie określane jest w doktrynie prawa jako tzw. cybersquatting, czyli “piractwo domenowe”.
Uprawniony ze znaku towarowego wykorzystywanego w nazwie domeny internetowej, może próbować odzyskać domenę w drodze procesu przed Sądem Arbitrażowym do spraw domen internetowych.
Spory sądowe o prawa do domen internetowych „.com” (domeny najwyższego rzędu) rozstrzyga Sąd Arbitrażowy przy Światowej Organizacji Własności Intelektualnej WIPO (The World Intellectual Property Organization) z siedzibą w Genewie. W postępowaniu polubownym o prawa do domeny internetowej przed WIPO uprawniony do znaku towarowego (powód) musi wykazać , że zostały kumulatywnie spełnione następujące przesłanki
1) nazwa domeny jest identyczna z nazwą lub myląco podobna do nazwy lub znaku towarowego, do którego prawo ma uprawniony ,
2) nazwa domeny została zarejestrowana bezprawnie lub bez uzasadnionego interesu;
3) nazwa domeny została zarejestrowana lub jest wykorzystywana w złej wierze.

Spory o prawo do nazw domen „.eu” rozstrzyga natomiast Sąd Arbitrażowy z siedzibą w Pradze (ADR Praga). Sąd Arbitrażowy ADR w Pradze został wyznaczony do rozpoznawania sporów o domeny „.eu” w 2005 r. przez EURid (European Registry of Internet Domain Names – Europejski Rejestr Nazw Domen Internetowych) na podstawie art. 22 (1)(a) i (b) Rozporządzenia Komisji (WE) nr 874/2004 z dnia 28 kwietnia 2004 r.
W postępowaniu przed Sądem Arbitrażowym w Pradze powód musi udowodnić, że
1) nazwa domeny jest identyczna z nazwą lub myląco podobna do nazwy, prawo do której uznaje lub ustanawia prawo krajowe Państwa Członkowskiego i/lub prawo wspólnotowe;
albo
2) nazwa domeny została przez Pozwanego zarejestrowana bezprawnie lub bez uzasadnionego interesu;
lub
3) nazwa domeny została zarejestrowana lub jest wykorzystywana w złej wierze

Analiza porównawcza obu postępowań (WIPO i ADR w Pradze) prowadzi do wniosku, że pod względem prawnym podmiotowi uprawnionemu do znaku towarowego znacznie trudniej odzyskać prawa do domeny typu „.com” niż „.eu”.
W postępowaniu przed Sądem Arbitrażowym w Pradze uprawniony ze znaku towarowego identycznego lub myląco podobnego do nazwy spornej domeny, wystarczy że wykaże brak uzasadnionego interesu lub złą wiarę osoby, które dokonała jej rejestracji na swoją rzecz (rejestratora). W przypadku arbitrażu przy WIPO sama zła wiara rejestratora domeny nie wystarczy, trzeba bowiem wykazać także brak interesu prawnego w rejestracji lub używaniu domeny internetowej, co stanowi dodatkową przeszkodę dla podmiotów dochodzących swoich praw.
Wyroki obydwu Sądów Arbitrażowych są ostateczne i nie przysługuje od nich odwołanie na zwykłej drodze sądowej. Z tego względu, jeżeli uprawniony do korzystania ze znaku towarowego przegra proces o odzyskanie praw do spornej domeny internetowej, wówczas pozostaje mu jedynie droga odzyskania praw do domeny poprzez jej wykupienie. Żądana suma oczywiście znacznie przewyższa koszty ponoszone w związku z postępowaniem rejestracyjnym i utrzymywaniem domeny. Według Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO) ilość spraw dotyczących cybersquattingu w 2006 roku wzrosła o 25%.

Dlaczego ceny domen internetowych osiągają tak zawrotne kwoty ?
W lutym 2008 roku z Internetu na świecie korzystało 1,320 mld użytkowników. Według analityków z firmy badawczej Forrester do 2013 roku w Europie Zachodniej z mobilnego Internetu będzie korzystało 125 mln użytkowników. rozpoczyna się era mobilnego Internetu. Użytkownicy internetu w wyszukiwarki internetowe wpisują to czego potrzebują, dlatego też proste i jednoznaczne nazwy domen są tak popularne i tak kosztowne. Właściwie zdefiniowany i dobrze wybrany adres internetowy jest gwarantem dużej oglądalności strony www.
Nazwy domen są niepowtarzalne, i to jest właśnie przyczyną rosnących cen adresów. Jeśli nazwa domeny nie jest identyczna lub łudząco podobna do zarejestrowanego znaku towarowego, może kupić ją każdy.

Największe transakcje kupna i sprzedaży domen internetowych mają miejsce głównie w USA. W Polsce w roku 1994, kiedy Clark rejestrował domenę pizza.com, jeszcze raczej nikt niczego nie rejestrował. Rozwój rozpoczął się około 1998 roku. Aktualnie ceny nie są jeszcze tak wysokie jak w USA, ale pomimo to odnotowano transakcje zakupu nazw domen przez rodzime instytucje finansowe nawet za 200-300 tys. euro.